Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

μόνο στον Πανιώνιο number 2

Μόνο στον Πανιώνιο συμβαίνουν αυτά:
(αντιγράφω από τα "νέα από τον υγρό στίβο" του Δημήτρη Σελετόπουλου) ....Πριν όμως την διεξαγωγή της χθεσινής αγωνιστικής, ενημερώθηκα τυχαία και μετά από τηλεφώνημα που έκανα στον προπονητή του Πανιωνίου για την κλασσική επιβεβαίωση αλλά και για τις υπόλοιπες λεπτομέρειες που πρέπει να γνωρίζει κάθε ομάδα, ότι η ομάδα της Ν. Σμύρνης δεν θα κατέβαινε στον αγώνα.
Το περίεργο είναι ότι την προηγούμενη και την προπροηγούμενη ημέρα, ο Γενικός Αρχηγός του Πανιωνίου κ. Κοζομπόλης μου είχε δώσει την τελική συγκατάθεσή του για την συμμετοχή της ομάδας, και χθες όταν ενημερώθηκε εκ νέου για την απόφαση της μη συμμετοχής, δεν γνώριζε τίποτα. Τέλος πάντων, αυτά είναι σωματειακά θέματα, τα οποία φυσικά δεν μας αγγίζουν, φτάνει να μην δημιουργούν προβλήματα στο τουρνουά καθώς και στα παιδιά που συμμετέχουν.
Φυσικά στην θέση του Πανιωνίου, θα συμμετάσχει άλλη ομάδα.
http://news.multiproject.gr/2013/05/blog-post_4800.html#more

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το (ηλεκτρονικό) μελάνι ότι μας θεωρούν ζώα http://panionios-gr.blogspot.gr/2013/05/blog-post_22.html, δεν πέρασε παρά ελάχιστον καιρός (ούτε καν 20 μέρες) από τότε που είπα για άλλη μια φορά ότι δεν υπάρχει σχεδιασμός και οργάνωση http://panionios-gr.blogspot.gr/2013/05/blog-post.html, πως το τμήμα των υποδομών του πόλο είναι στην τύχη του (είτε καλή είτε κακή δεν την κρίνω, επιμένω πως δεν μπορεί να είναι προσωπική υπόθεση κανενός αλλά πρέπει να είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού και οργάνωσης από κατάλληλους ανθρώπους-γνώστες του αθλήματος), και ...γίναμε ρόμπα ξεκούμπωτη για άλλη μια φορά.

Άλλα λένε, σχεδιάζουν και κάνουν οι έφοροι και οι προπονητές, άλλα έχουν στο μυαλό τους στον επίσημο Πανιώνιο (και πιο συγκεκριμένα ο Γενικός Αρχηγός του).

Δεν θα κρίνω την σκοπιμότητα της συμμετοχής σε ένα τέτοιο τουρνουά, ούτε θα ασχοληθώ με το που αποσκοπεί. Σαφώς εάν το παιδί μου ανήκε σε αυτήν την ηλικιακή κατηγορία, θα ήθελα να συμμετάσχει.

Λυπάμαι όμως που στην Γενική Συνέλευση δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες να ενημερωθούμε, αλλά και να συζητήσουμε και να αποφασίσουμε για κάποια θέματα που ήθελα να θέσω. Οι συνθήκες (Μπέος, μπράβοι, πάνθηρες, απειλές, επεισόδια, κλπ) δεν επέτρεψαν να γίνει η παραμικρή συζήτηση, και όλη η διαδικασία ήταν παρωδία.

Αφού λοιπόν δεν μπόρεσα να τα πω εκεί που έπρεπε, ας τα πω εδώ, αν και δεν ιδρώνει κανενός το αυτί. Ο Γενικός Αρχηγός τι σχέση έχει με το πόλο? Πέρυσι όταν τον πιάσαμε κάποιοι γονείς και του εκφράσαμε τα παράπονα μας για τον προπονητή που είχαμε στους μίνι παίδες αλλά και για την γενικότερη λειτουργία και σχεδιασμό του τμήματος, το μόνο που βρήκε να απαντήσει είναι πως... δεν είναι γνώστης του αθλήματος, και πως θα κριθεί ο προπονητής στο τέλος της χρονιάς, εκ των αποτελεσμάτων. Το να χάσουν μια χρονιά τα παιδιά που γεννηθήκανε το 2000 και το 2001, αλλά και κάποια 99ρια που τα είχαν παρκάρει με εμάς, εκτός ότι φάνηκε πέρυσι και από τα αποτελέσματα στο τέλος, θα φανεί και στα φετινά αποτελέσματα που θα φέρουν αυτά τα παιδιά, όταν θα αντιμετωπίσουν ομάδες που δούλεψαν πέρυσι για να φέρουν φέτος αποτελέσματα...

Που ήταν λοιπόν ο κύριος αυτός, όταν τα ακολύμπητα και απροπόνητα παιδιά μας, έπεσαν θύματα λεκτικής επίθεσης και κατακρίσεων από τον ίδιο τον προπονητή τους, όταν απέτυχαν (φυσικά) να περάσουν ακόμα και αυτήν την πρώτη φάση? Τα παιδιά έπαιζαν από φιλότιμο, απέναντι σε συνομηλίκους τους που έπαιζαν με βάση όσα έμαθαν από τους προπονητές τους. Η λεκτική βία που υπέστησαν δεν τους άξιζε, και πέραν κάποιων ελαχίστων γονιών, δεν υπήρχε κανένας άλλος να τα υποστηρίξει. Παρουσία μας έγινε η επίθεση αυτή.

Πέρυσι ο Γενικός Αρχηγός, λόγω προβλημάτων υγείας που είχε, είχε εξαφανιστεί... Φέτος, παραμένει εξαφανισμένος, παρόλα αυτά του ανατέθηκε ξανά η ίδια θέση μετά τις εκλογές, λόγω ότι προφανώς κρίθηκε επιτυχημένος στο έργο του (!!!)... Ο εξαφανισμένος, συμφώνησε με τον κύριο Σελετόπουλο για την συμμετοχή σε ένα τουρνουά, χωρίς να το γνωρίζει ουδείς στο τμήμα, και χωρίς να έχει συμφωνήσει κανένας άλλος πλην αυτού του ιδίου. 

Το ότι γίναμε ρεζίλι, είναι το λιγότερο. Το ότι έτσι δεν πάει πουθενά η βάρκα, αυτό είναι δεδομένο. Ακούει κανείς? Ενδιαφέρεται κανείς? Θα οργανώσετε ένα πλάνο και θα επιμεληθείτε την πραγματοποίηση του, ή θα προχωράμε στην τύχη με βάρκα την ελπίδα???

Το ότι είμαι γραφικός, το ξέρω και το έχω καταλάβει προ πολλού. Στο βόλεϊ το παιδί μου ήδη κατέληξε σε άλλο σωματείο, παρά την υπομονή που έκανε τόσα χρόνια. Κρίμα να χαθεί κι ένα παιδί από το πόλο. Ο μόνος λόγος που παραμένουμε ακόμα στον Πανιώνιο, είναι πως ο τωρινός προπονητής του παιδιού μου είναι εξαιρετικός και σαν προπονητής και σαν προσωπικότητα, και ασχέτως αποτελεσμάτων που θα φέρει η ομάδα (για τα οποία ευθύνη φέρουν κατά κύριο λόγο οι προηγούμενοι αλλά και η διοικητική ανυπαρξία) θεωρώ πως ωφελεί το παιδί μου ο άνθρωπος αυτός.  Σε 2-3 μήνες δεν μπορεί να καλύψει το χαμένο έδαφος ετών, αλλά κάνει φιλότιμες προσπάθειες. Εξαιρετικός και ο προπονητής των παίδων, που εάν παραμείνει (και το εύχομαι), θα είναι εγγύηση για του χρόνου πως το παιδί μου θα έχει καλή τύχη. 

Ελπίζω να μην τους καίω τους ανθρώπους, το να λέω καλά λόγια για κάποιους μπορεί να είναι κόκκινο πανί στα μάτια ορισμένων, αλλά όπως λέω τα στραβά, πρέπει να πω και τα καλά. Αυτά τα καλά, θα ήθελα να είναι αποτέλεσμα σχεδιασμού, κι όχι τύχης, σύμπτωσης ή επιλογών ανθρώπων με μη θεσμικό ρόλο. Όταν ο Γενικός Αρχηγός του τμήματος είναι άσχετος και αμέτοχος, δηλώνει έτσι κι αλλιώς άσχετος, όταν δεν μπορεί να κρίνει τι δουλειά κάνει ο καθένας και το ποιόν του, όταν δεν τους κρίνει ούτε καν από το αποτέλεσμα (που δεν είναι πάντα αποδεικτικό της δουλειάς του καθένα, ο περσινός παραιτήθηκε στο τέλος, δεν τον έδιωξαν...), δεν προστατεύει τον σύλλογο και τα παιδιά του, ακόμα κι αν κάτι είναι σωστό, είναι θέμα συγκυρίας και τύχης. 

Καθώς η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, ελπίζω λοιπόν κάποιοι αρμόδιοι να διαβάσουν αυτές τις γραμμές, κάποιοι που νοιάζονται να τις λάβουν υπ όψιν τους, και κάτι να αλλάξει για να μπούνε σωστά θεμέλια και βάσεις που θα εγγυώνται ένα καλύτερο μέλλον.




6 σχόλια:

vassilis είπε...

Ο φετεινός προπονητής (αυτή τη στιγμή) μόνο εξαιρετικός δεν είναι καθώς από ότι δείχνει δεν έχει σχέση με την παιδαγωγική. Εχει χωρίσει τα παιδιά σε δυο ομάδες , στους πρωτοκλασάτους και στις δευτεράτζες (εκφράσεις του έφορου αυτές) και προπονεί τους μεν αδιαφωρόντας αισθητά για τους δε. Στο δικό μου παιδί είχε να μιλήσει και να το διορθώσει για σχεδόν ένα μηνα για οτιδήποτε. Στα φιλικά δεν ανακατεύει σχεδόν ποτέ τις ομάδες, δημιουργώντας μια αίσθηση ανωτερότητας στα μισά παιδια και κατωτερότητας στα υπόλοιπα. Ακόμα και στα διπλά που γίνονται σε ώρα προπόνησης την οποία πληρώνουμε όλοι οι "πρωτοκλασάτοι" παίζουν υπερδιπλάσια ώρα από τους άλλους. Προφανώς και εσύ είσαι ευχαριστημένος γιατί το παιδί σου είναι στο κέντρο της προσοχής. Δηλαδή με τα λεφτά των ηλιθίων πατεράδων των "δευτεροκλασάτων" προπονείστε εσεις. Ωραίο τμήμα.

vassilis είπε...

Η κλήρωση των μινι-παίδων:
3ος Αττικής: Καλαμάκι, Π. Φάληρο, Βουλιαγμένη, Νηρέας Χλανδρίου και Πανιώνιος

Περνάνε οι δύο. Να σας δω τώρα πως προπονώντας όλη τη χρονιά τα μισά παιδιά θα περάσει η ομάδα.

amanAM είπε...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ποιοί 2 θα περάσουν, οι 2 που δουλεύουν επί 3 χρόνια τις ομάδες τους, κι όχι 3 μήνες.

Για να μπω στην λογική σου, για μια και μόνο στιγμή, θεωρείς πως ο καλύτερος παίκτης του Πανιωνίου, όποιος κι αν είναι αυτός, μπορεί να συγκριθεί έστω και με την τελευταία αλλαγή του Π.Φαλήρου ή της Βουλιαγμένης?

(όχι σαν ταλέντο, αλλά σαν προπόνηση που έχει κάνει τα τελευταία 3 χρόνια...)

--------

Βασίλη τα έχουμε ξαναπεί πολλές φορές, και είναι προφανές πως βλέπουμε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα.

Εάν πίστευα πως υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να συνεννοηθούμε, θα σου απαντούσα σε αυτά που είπες, αλλά δεν θεωρώ πως υπάρχει ούτε μια, οπότε δεν θα προσπαθήσω.

Όμως παρόλο που προφανώς διαφωνούμε καιρό τώρα, ακόμα και η διαφωνία μας καταδεικνύει το ίδιο πρόβλημα, για το οποίο ουσιαστικά χτυπιέμαι: Πως ο Πανιώνιος είναι ανύπαρκτος διοικητικά και οργανωτικά.

Εσύ πιστεύεις πως με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο αδικείται το παιδί σου, το ίδιο πιστεύω κι εγώ. Πως όλα τα παιδιά αδικούνται. Η διαφορά μας είναι ότι εσύ πιστεύεις ότι αδικείται μόνο το δικό σου το παιδί, ενώ εγώ δεν το βλέπω έτσι.

Δεν μπορεί το τμήμα να λειτουργεί στην τύχη του, με τις προσωπικές απόψεις και επιλογές του καθένα (προπονητή, εφόρου, ή όποιου άλλου), αλλά πρέπει να λειτουργεί με βάση ένα πλάνο που θα έχει σχεδιαστεί από την διοίκηση, και ο προπονητής, ο έφορος και ο όποιος άλλος θα πρέπει να το υλοποιήσουν, και θα ελέγχονται εάν το ακολουθούν με συνέπεια.

Εάν οι επιλογές της διοίκησης είναι να κτίσουμε ας πούμε μια ομάδα με 10 παιδιά, που από αυτά μια μέρα θα βγάλουμε 2 παίκτες για την ανδρική ομάδα, τότε πρέπει να δουλέψει το τμήμα με αυτόν τον στόχο, για τα επόμενα 5-6 χρόνια.

Εάν η επιλογή είναι να μαζέψουμε 50 παιδιά να πληρώνουν, κι ας κολυμπάνε πιο αργά κι από το σαλιγκάρι και δεν μπορούν να αλλάξουν μια πάσα, αυτό πάλι πρέπει να είναι σαφές και κατανοητό σε όλους, κι ο καθένας να ξέρει που βρίσκεται και τι κάνει. (υπάρχει και ο Μίλωνας, για όσους ενδιαφέρονται για κάτι τέτοιο...)

Δεν μπορεί να είναι σήμερα ο στόχος να πάρουμε το πρωτάθλημα, γιατί αυτό θέλει φερ ειπείν ο σημερινός προπονητής, αύριο να είναι να μάθουν τα παιδιά κάποιες τεχνικές, γιατί έτσι πιστεύει ο αυριανός προπονητής, και μεθαύριο ο στόχος να είναι να κολυμπάνε όλοι σε χρόνους dt, γιατί έτσι πιστεύει ο μεθαυριανός προπονητής.
(ή ο αντίστοιχος έφορος, κλπ...)

Ποιός βάζει τους στόχους? Ποιός ελέγχει εάν γίνεται σωστή δουλειά για την υλοποίηση τους? Πότε έχουμε ενημερωθεί γι αυτούς τους στόχους ώστε να ξέρουμε που πάμε κι αν θέλουμε να συμμετέχουμε σε αυτό το κόνσεπτ?

amanAM είπε...

1ος Αττικής: Γλυφάδα, ΚΟΠΙ, Ιωνικός, Ηλιούπολη
2ος Αττικής: Ηλυσιακός, Νηρέας Γέρακα, Εθνικός, Πετρούπολη

----------

Σε αυτούς τους 2 ομίλους, θα είχαμε πιθανότητα πρόκρισης.

amanAM είπε...

Εχθές το βράδυ, σε φιλικό αγώνα των μίνι παίδων με την Πετρούπολη, είδα το καλύτερο παιχνίδι ever.

Ασχέτως πρόκρισης, τους τελευταίους 3-4 μήνες έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στην ομάδα μας, και φαίνεται αυτό από χιλιόμετρα μακριά. Μόνο όσοι φοράνε παρωπίδες δεν μπορούν να το δούνε.

(Και για όσους δεν ξέρουν, βασικός ήταν ο γιός μου πέρυσι, βασικός και φέτος, με όλους τους προπονητές κλπ. Δεν έχω κανέναν λόγο να γλύφω για μια θέση για το παιδί μου, ούτε να κάνω θέμα μπας και τον βάλουν...)

Ίσως να φαντάζει παράξενο που γκρινιάζω τώρα περισσότερο αλλά... την ζω τόσο καιρό την ανοργανωσιά και την έλλειψη ικανότητας αποφάσεων από την διοίκηση, που φοβάμαι πως χάρη σε αυτήν την ανικανότητα, ανά πάσα στιγμή μπορούμε να δούμε τα πάντα και για οποιονδήποτε λόγο.
Μετά από τόσα που έχω δει κι ακούσει, δεν θέλω να χαλάσει κάτι που μέσα από παλινωδίες και λάθη, έτυχε να στρώσει.

Από κει και πέρα, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα μισούν τον κόσμο όλο για τους δικούς τους λόγους. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που δεν τους αρέσει ο Μέσσι και η Μπαρτσελόνα.

amanAM είπε...

Το μεγαλύτερο πρόβλημα, είναι πως κανένας δεν είναι αντικειμενικός, όλοι βλέπουμε την πραγματικότητα σύμφωνα με την μυωπία που έχει ο καθένας μας.

Όλοι έχουμε κάποιους κανόνες, οι οποίο συνήθως δικαιολογούν την στάση μας, δεν είναι η στάση μας και απόψεις μας αποτέλεσμα της εφαρμογής των κανόνων που υποτίθεται ότι θέτουμε και πιστεύουμε σε αυτούς.

Δηλαδή κάνουμε κανόνα και θεωρία αυτό που έτσι κι αλλιώς κάνουμε, και οι κανόνες απλώς λειτουργούν σαν δικαιολογία.

Ο καθένας έτσι κι αλλιώς έχει κάθε δικαίωμα να ζει στον δικό του υποκειμενικό κόσμο. Κάποιοι που έχουν ρόλο που επηρεάζει τους άλλους, και ιδίως τα παιδιά (όπως εκπαιδευτικοί, προπονητές, παράγοντες αθλητικών σωματείων), οφείλουν να εφαρμόζουν κανόνες που έχουν τεθεί ήδη, κι όχι να κάνει ο καθένας ότι του καπνίζει.

Επειδή κάποιοι είναι γραφικοί που θεωρώ πως χρήζουν ψυχιατρικής έρευνας (αλλά τέλος πάντων...), φτάνουν να χρονομετρούν τα παιδιά τους, να τους δίνουν αναβολικά για να διακριθούν (βλάπτοντας την υγεία τους), τα πιέζουν ψυχολογικά, τα αντιμετωπίζουν σαν εκπληρωτές των ονείρων που οι ίδιοι απέτυχαν να πραγματοποιήσουν.

Όταν βλέπω ένα παιδάκι να αγκομαχάει στην πισίνα για παράδειγμα, και αντί να κοιτάζει τον προπονητή του, κοιτάζει τον πατέρα του που του δίνει οδηγίες, επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει τις ενέργειες σαν προπονητής εξέδρας, αυτό το παιδάκι είναι καμένο από χέρι αλλά πως να το προστατεύσεις?

Του κλήρωσε αυτός ο γονιός...

Το θέμα είναι ο Πανιώνιος τι κάνει και τι μπορεί να κάνει...

Εγώ δεν μπορώ και δεν θέλω να ανακαλύψω τον τροχό. Τον ανακάλυψαν άλλοι πριν από εμένα.

Ποιοί πάνε καλά στα τμήματα υποδομών? Το Π Φάληρο και η Βουλιαγμένη. Τι κάνουν αυτοί???

Για το Παλιό Φάληρο, τα πράγματα είναι γνωστά σε εμένα. Οι γονείς δεν περνάνε την πόρτα του κολυμβητηρίου. Δεν βλέπουν τις προπονήσεις, δεν έχουν άποψη και λόγο.

Εάν σε ένα φιλικό παιχνίδι, κάποιο παιδί στραβοκοιτάξει προς την εξέδρα, το παιδί αυτό τρώει ban. Eάν ακουστεί φωνή γονιού προς το παιδί, το παιδί τρώει ban. Καμία συζήτηση.

Πιστεύω πως οι άνθρωποι αυτοί έχουν δίκιο, και αυτό εφαρμόζω προσωπικά. Την ώρα της προπόνησης ασχολούμαι με τον σκύλο μου.

Το παιδί μου, υπάρχω δεν υπάρχω στην εξέδρα όταν παίζει, είναι σαν να μην υπάρχω.

Δεν παίζει για εμένα, αλλά για τον εαυτό του και την ομάδα του.

Στο σχολείο, στο φροντιστήριο των αγγλικών, ή όπου αλλού, οι γονείς παρακολουθούν, παρατηρούν και σχολιάζουν πως κάνει την δουλειά του ο δάσκαλος? Κρατάνε σκορ? Βαθμολογούν τα παιδιά τους πόσο εξετάστηκαν, πως και πόσο διδάχτηκαν?

Ο δικός μου ο ρόλος, γίνεται ενεργός μόνο εάν πιστεύω πως ο προπονητής (ή ο δάσκαλος) είναι ψυχασθενής ή αψυχολόγητος και βλάπτει το παιδί μου (και είχαμε και τέτοια φρούτα...), εάν είναι αδιάφορος και επίσης βλάπτει τα παιδιά, κλπ.

Στο σχολείο, υπάρχει μια ύλη και μια οργάνωση που την επιβάλλει η πολιτεία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους. Η πολιτεία και οι ελεγκτικοί μηχανισμοί του αθλητικού σωματείου οφείλουν να υπάρχουν από το ίδιο το σωματείο.

Εκεί υπάρχει το κενό, κατά την γνώμη μου.