έγκριση απολογισμού και πεπραγμένων, εκλογές.

Προέτρεπα του φίλους μου καθώς και τους φίλους του blog να εγγραφούν μέλη στον Ερασιτέχνη. Ζητάω συγνώμη από όσους παρέσυρα με τις μαλακίες που έλεγα και έγραφα. Είναι τυχεροί όσοι δεν το έκαναν, εγώ αυτές τις μέρες έχασα κάθε διάθεση να πάω ξανά στο γήπεδο να δω την αγαπημένη μου ομάδα, έχασα την αγαπημένη μου ομάδα γενικότερα, τόσα χρόνια έβλεπα ρομαντικά τον Πανιώνιο κι αυτό το έχασα οριστικά και αμετάκλητα.

Κέρδισα κάποιους φίλους, κέρδισα κάποιες καλές αναμνήσεις, όμως τελικά κατάλαβα πως ο Πανιώνιος είναι ένα τσούρμο μπράβοι που τσακώνονται με ένα άλλο τσούρμο μπράβων. Κάπου ανάμεσα στους μπράβους αυτούς, υπάρχουν κάποια λαμόγια καθώς και κάποια άβουλα πλάσματα που απλώς συμπληρώνουν το κάδρο. Χώρος για ρομαντικούς δεν περισσεύει. Εγώ δεν έχω καμία θέση ανάμεσα σε όλους αυτούς.

Συζήτηση δεν έγινε, ελέω Μπέου και πανθήρων, δεν μπορούσε να γίνει συζήτηση έτσι κι αλλιώς, όταν τα στοιχεία του οικονομικού απολογισμού τα ακούσαμε λίγα δευτερόλεπτα πριν την ψηφοφορία. Από όσους ψήφισαν θετικά στον απολογισμό και στα πεπραγμένα, ποιός κατάλαβε τι ψήφισε? Εγώ ήμουνα ο μόνο που ψήφισα κατά, διότι δεν μπορούσα να ψηφίσω υπέρ σε κάτι που δεν πιστεύω και δεν μπορώ να κρίνω. Δεν είχα τον χρόνο και την δυνατότητα.

Τι θα κάνει η νέα διοίκηση? Δεν το μάθαμε ποτέ. Όμως κληθήκαμε να τους ψηφίσουμε. Πήραμε έναν φάκελο και ένα ψηφοδέλτιο. Ούτε καν λευκό ψηφοδέλτιο δεν μου δώσανε. Άραγε γιατί ψηφίσαμε αφού δεν υπήρχε επιλογή ανάμεσα σε αυτό το ψηφοδέλτιο και κάτι άλλο? Προτείνω την επόμενη φορά, αντί για μια παρόμοια παρωδία, να στρίψουμε ένα νόμισμα κορώνα ή γράμματα, κορώνα κερδίζω, γράμματα χάνεις. Πλήρης διαφάνεια δηλαδή και σεβασμός στο καταστατικό, στους θεσμούς και στην δημοκρατία. Αυτός δεν μπορεί να είναι ένας Πανιώνιος που με αφορά.

Εγώ έκανα αυτό που επέβαλλε η συνείδηση μου: Ακύρωσα την ψήφο μου. Ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω, να δηλώσω με αυτήν την ενέργεια την αντίθεση μου σε όσα έγιναν και στον τρόπο που διεξήχθησαν οι εκλογές.

Σήμερα, το επόμενο πρωί των εκλογών, δεν υπάρχει πουθενά η είδηση ότι έγιναν εκλογές και τα αποτελέσματα τους. Η μόνη είδηση που υπάρχει είναι πως κάποιοι κουκουλοφόροι πλακώθηκαν με τον Μπέο και τους "συνοδούς" του. Άκου συνοδούς!!! Μπήκε ο Μπέος στην Γ.Σ. μαζί με 40-50 φουσκωτούς μπράβους μέσα κι έξω από τον χώρο της συνέλευσης, έδωσε μια παράσταση που εμπίπτει στην ειδικότητα του νευρολόγου ψυχίατρου, κατηγόρησε τους πάντες και τα πάντα, μας έβρισε κι αποχώρησε μεγαλοπρεπώς. Ο μόνος έντιμος σε αυτόν τον κόσμο κατά τον Μπέο, ο Αχιλλέας Μπέος. Μετά από λίγο άρχισε η φασαρία απέξω, και λίγο αργότερα μπουκάρανε και κάποιοι πάνθηρες και μας απείλησαν και μας έβρισαν κι αυτοί.

Όταν έφυγαν κι αυτοί, χωρίς κουβέντες άρχισε η ψηφοφορία. Προφανώς το ότι δεν μίλησε κανείς, είναι η αιτία που δεν μας έδειραν και δεν μας έκαψαν ζωντανούς σαν τα ποντίκια, οι μεν ή οι δε. Έτσι παραμείναμε ζωντανοί, κι εγώ μαζί, κι έτσι γράφω τώρα για τα χθεσινά, μάλλον για τελευταία φορά.

Τι να λέμε από δω και πέρα? Πως πετούν τα πουλιά? Τι είναι ο Πανιώνιος για να ασχοληθώ ξανά μαζί του? Ένα μπουρδέλο είναι. Όταν κι αν αλλάξει αυτό, τότε μπορεί κι εγώ να θελήσω να συμβάλλω ξανά με τις απόψεις και τα σχόλια μου. Λυπάμαι ειλικρινά για όλους όσους δεν είδαν με τα μάτια τους την κατάσταση,  μπορεί να την πατήσουν κι αυτοί σαν εμένα που τόσον καιρό νόμιζα πως ο Πανιώνιος κάτι σημαίνει, κάτι αξίζει για να ασχοληθούν με αυτόν.