σήμερα στις 7:15

παίζουμε τον πρώτο μας αγώνα για το φετινό πρωτάθλημα. 

Στο γήπεδο μας, εναντίον του Εργοτέλη. 

Η ομάδα έχει ελλείψεις, αλλά πρέπει να φτάσει σε θετικό αποτέλεσμα με όσα μέσα διαθέτει. Χρειαζόμαστε τους 3 βαθμούς στην έδρα μας σε όλα τα παιχνίδια, ιδίως με τους μικρομεσαίους. 

Εγώ δεν είδα τα φιλικά της ομάδας μας, κι έτσι θα είναι η πρώτη φορά που θα δω την ομάδα να παίζει φέτος. Μέχρι στιγμής παρακολούθησα κάποιους αγώνες όπως το Ουντινέζε Άρσεναλ, το Μπαρτσελόνα Πόρτο, και μετά με έπιασε κατάθλιψη βλέποντας το ΟΦΗ Ατρόμητος και ΠΑΣ-Άρης. Ο Άρης του πρώτου ημιχρόνου κάπως βλεπότανε σαν ομάδα. Το καλοκαίρι είχα παρακολουθήσει γυναικείο ποδόσφαιρο, και μπορώ να πω πως είχε πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον, το δε θέαμα ήταν καταπληκτικό σε σχέση με όσα βλέπουμε στα Ελληνικά γήπεδα.

Α, είδα και τον Παναθλιακό με την Μακάμπι, αλλά το απώθησα στην μνήμη μου... 

Ελπίζω να δούμε λίγη μπαλίτσα απόψε, και να πάρουμε και το τρίποντο. 

Εχθές παρακολούθησα τον αγώνα πόλο εφήβων στον Βόλο, με την Αυστραλία. Τα παιδιά έπαιξαν εκπληκτική άμυνα, αλλά στην επίθεση δεν εκμεταλλεύτηκαν τον παίκτη παραπάνω ούτε μια φορά, και γενικά ήταν βιαστικοί και νευρικοί. Το τελικό αποτέλεσμα ισόπαλο, δίκαιο θα έλεγα. Με καθαρό μυαλό και καλύτερες επιλογές στην επίθεση, θα νικούσαμε εύκολα.

Το πόλο του Πανιωνίου θα πρέπει να επενδύσει στα νέα Ελληνόπουλα και στις ακαδημίες μας. Όλα τα τμήματα του Πανιωνίου πρέπει να κάνουν το ίδιο. Μόνο έτσι θα πάμε μπροστά, με σοβαρή δουλειά και αξιοποίηση των παιδιών μας.

ΥΓ. Λυπάμαι για τον τρόπο που αποκλείστηκε ο Μπολτ από τον τελικό των 100 μέτρων του παγκοσμίου πρωταθλήματος, αλλά του άξιζε! Σε όλες τις προκριματικές κούρσες, έτρεχε 50-60 μέτρα και τα υπόλοιπα τα περπατούσε, σνομπάροντας να πετύχει μια αξιόλογη επίδοση. Την φύλαγε για τον τελικό, αλλά τελικά ο τελικός αποδείχτηκε άπιαστο όνειρο. Τελικά οι επιδόσεις του περιορίστηκαν στην μετριότητα που ο ίδιος επέλεξε. Μια άκυρη εκκίνηση και έξω!!! Άδικο αλλά αυτοί είναι οι κανονισμοί, ας πρόσεχε.