Επειδή τα βλέπω όλα κόκκινα και μπλε, μοιράζομαι δημόσια τις προσωπικές σκέψεις μου σχετικά με την Πανιωνάρα, που μου ομορφαίνει την ζωή, καθώς και με όλα όσα βλέπω να συμβαίνουν στο Ελληνικό πρωτάθλημα, και όχι μόνο. Δεν είμαι ειδικός, είμαι ένας απλός φίλαθλος και αυτό που διαβάζετε, είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο με σκέψεις, απόψεις και προσωπικούς προβληματισμούς, και τίποτα περισσότερο. Ουδεμία σχέση με τον επίσημο Πανιώνιο, καθώς και καμία σχέση με ειδικούς ή φωτεινούς παντογνώστες...
Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...
Λευτέρης
Πέμπτη 14 Μαΐου 2009
πήραμε το κύπελο, πάμε τώρα για το πρωτάθλημα και το τσαμπιονς ληγκ!!!
Αφού εμείς δεν μπορούμε, ας χαρούμε για τα αδέλφια μας από την Καταλονία...
Η Μπαρτσελόνα έκανε πάρτι στο Μεστάγια απέναντι στην Μπιλμπάο καθώς επικράτησε με 4-1 και κατέκτησε το Κύπελλο Ισπανίας. Οι καταλανοί αν και βρέθηκαν πίσω στο σκορ μόλις στο 9', έκαναν την ανατροπή και... ζωγραφίζοντας στο δεύτερο ημίχρονο έφτασαν σε μια εντυπωσιακή νίκη. Για την Μπιλμπάο άνοιξε το σκορ ο Τοκέρο (9'), ενώ για τους μπλαουγκράνα σκόραραν οι Τουρέ (31΄), Μέσι (55'), Μπογιάν (58') και Τσάβι Αλβες (64'). (το βίντεο με τα γκολ, εδώ!!! )
Στο 60' παραλίγο να χαλάσει το παιχνίδι όταν ο Ντάνι Αλβες πήγε να εκτελέσει ένα πλάγιο και δέχτηκε ένα κουτάκι αναψυκτικού, αλλά ευτυχώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Αμεση ήταν η επέμβαση των αστυνομικών οι οποίοι συνέλαβαν τον ταραξία οπαδό χωρίς να... ανοίξει μύτη, κάτω μάλιστα από τις παροτρύνσεις των φιλάθλων της Μπιλμπάο. Τέτοιες εικόνες μάς γεμίζουν μελαγχολία αν αναλογιστούμε τι βλέπουμε σε ανάλογες περιπτώσεις στα ελληνικά γήπεδα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου