Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

τέλος, με ψηλά το κεφάλι...


με 3-4 επικράτησε ο ιστορικός του Αστέρα Τρίπολης, σε ένα ματς γοήτρου, που απέδειξε ότι η νίκη στο παιχνίδι κυπέλου, δεν ήταν τόσο δύσκολη, εαν είχαμε παίξει λίγο πιο σοβαρά.
Για το πρωτάθλημα κάναμε μέσα-έξω νίκες, ενώ για το κύπελο, εκεί που ήθελε ψυχή, 2 ήττες.

Τέλος πάντων, τελικά καταλάβαμε την 8η θέση, δεδομένης της εικόνας του Πανιωνίου φέτος, πάλι καλά.

Πάντως, πλάκα πλάκα, βάλαμε τα ίδια γκολ με την ΑΕΚ, και ένα περισσότερο από τον ΠΑΟΚ!!! Εμείς και η ΑΕΚ βάλαμε 40, ενώ ο ΠΑΟΚ 39.

Βέβαια, εμείς φάγαμε και άλλα τόσα, οπότε είναι φανερό πως εκεί που πόνεσε εφέτος Πανιώνιος, δεν ήταν η έλλειψη του Χούτου ή του Τζιμπουρ, αλλά η άμυνα. Εκτός από τους 3 υποβιβασθέντες, έχουμε την χειρότερη άμυνα!!!
Βέβαια, η άμυνα ξεκινάει από την επίθεση και από το κέντρο, όλη η λειτουργία της ομάδας ευθύνεται για τα γκολ που φάγαμε.
Εμείς, δεν είχαμε επίσης ούτε μια φιλική διαιτησία, αντιθέτως, τα σφυρίγματα από τα κοράκια μας στέρησαν πολλούς βαθμούς. Με καμμιά 10αριά επιπλέον βαθμούς, θα μιλούσαμε σε εντελώς άλλη βάση.

Τώρα, θα δούμε τι ψάρια θα πιάσουμε το καλοκαίρι, πόσοι θα φύγουν, ποιοί θα έρθουν, και ελπίζω τα λάθη των προηγούμενων ετών να έγιναν μάθημα, και να μην επαναληφθούν.

Η ομάδα πρέπει να γίνει μια γροθιά, μια οικογένεια, και με έναν μόνο στόχο: Την διάκριση σε κάθε παιχνίδι. Στο τέλος, ο απολογισμός...

Δεν υπάρχουν σχόλια: