Άντρας θα πει να μην δειλιάς, όπου κι αν δώσεις μάχη,
Να ξεψυχάς κι όμως να λες, θάνατος δεν υπάρχει!!!
Του άντρα τον εγωισμό, μια πράξη τον τελειώνει,
να βλέπει αυτή που αγαπά, σ' άλλου αγκαλιά να λιώνει...
Άντρας λογάται όποιος μπορεί, τον πόνο να αντέξει,
να'ναι η ψυχή στο στόμα του, και να μη βγάζει λέξη...

Λευτέρης

Τρίτη 30 Οκτωβρίου 2012

καιρό δεν έχω να γκρινιάξω?

Ας γκρινιάξω λοιπόν, να μην χάνω την επαφή μου με το άθλημα της γκρίνιας...

Εχθές το βράδυ κατά τις οκτώ, όπως σχεδόν κάθε βράδυ, πήγα τον μικρό μου γιό στην προπόνηση του πόλο στο κολυμβητήριο, πήρα δε μαζί μου και το κουταβάκι μου, ώστε να εκμεταλλευτώ τον χρόνο της αναμονής κάνοντας βόλτα με το σκυλάκι, για να μην τρέχω αργότερα μετά την προπόνηση του γιού μου, που λόγω της προχωρημένης ώρας δυσκολεύομαι να βρώ μέρος με άλλα σκυλάκια για να παίζει και να κοινωνικοποιείται το κουτάβι.

Δίπλα λοιπόν στο κολυμβητήριο, είναι και το κλειστό γήπεδο μπάσκετ, και εκεί εχθές ήξερα ότι θα παιχτεί μετά τις 9μιση το βράδυ ο αγώνας βόλεϊ ανδρών, μεταξύ Πανιωνίου - Αστέρα Νίκαιας, για το τοπικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα ΕΣΠΕΔΑ.

Δεν σκόπευα να παρακολουθήσω τον αγώνα, γιατί το παιδί μετά την προπόνηση πεινάει σαν λύκος, και πρέπει να κοιμηθεί το δυνατόν νωρίτερο για ξυπνήσει το πρωί για να πάει στο σχολείο του. Σκέφτηκα όμως να περάσω από το γήπεδο, να δω 2-3 λεπτά την ομάδα του Πανιωνίου, έστω κι αν παίζει σε αυτήν την κατηγορία δεν παύει να είναι η ομάδα του ιστορικού συλλόγου που έφερε το άθλημα στην χώρα μας. 

Στην είσοδο του γηπέδου ήταν ένας τύπος, ο οποίος βλέποντας με να πλησιάζω με το κουτάβι και το παιδί μου, μου έβαλε τις φωνές, έλεγε πως δεν μπορώ να μπω στο γήπεδο με τον σκύλο μου. Να το δέσεις έξω εάν θέλεις να περάσεις εσύ μέσα!

 Έκανα μεταβολή και έφυγα χωρίς να μπω σε διάλογο μαζί του. 

Για κάποιους το θέμα αυτό μπορεί να είναι ασήμαντο, μπορεί να φαίνεται εντελώς αδιάφορο, μπορεί να τους φαίνεται σωστή η αντίδραση του τύπου στην είσοδο του γηπέδου και εγώ να φαίνομαι ηλίθιος που προφανώς ενοχλήθηκα γιατί με έδιωξαν ενώ ήθελα να μπω στο γήπεδο με το κουτάβι μου.

Δεν μου φαίνεται κατ αρχάς λογικό, σε ένα άδειο γήπεδο, ένας εκ των ελαχίστων που προσέρχεται  να παρακολουθήσει το παιχνίδι (δεδομένου ότι αυτός που με έδιωξε δεν ήξερε ούτε εάν πλήρωσα εισιτήριο των 3 ευρώ ή όχι, ούτε πόση ώρα σκόπευα να κάτσω...). Δεν μου φαίνεται επίσης λογικό, την στιγμή που μπαίνει κάποιος φίλαθλος στο γήπεδο, να υπόκειται όλες τις φωνές και την αντίδραση αυτού του αγενέστατου τύπου. 

Αφού σας περισσεύουν οι φίλαθλοι και επιλέξατε ότι δεν σας έκανα εγώ, μην περιμένετε να με ξαναδείτε ποτέ σε κάποιον αγώνα της ανδρικής ή της γυναικείας ομάδας βόλεϊ. Δεν ανέχομαι να μου συμπεριφέρονται με τέτοιον τρόπο.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι τον ενόχλησε τον τύπο αυτόν η παρουσία του κουταβιού που είχα, δεδομένου ότι ήταν στο λουρί όπως πάντα, είμαι ενήλικος, υπεύθυνος και υπόλογος για οτιδήποτε θα μπορούσε ενδεχομένως να κάνει το σκυλάκι μου. Ακόμα κι αν απαγορεύεται για κάποιον λόγο η είσοδος του σκύλου στο γήπεδο, θα μπορούσε αν μη τι άλλο να είναι πιο ευγενικός κι όχι να μου φωνάζει ο καθένας με τέτοιον τρόπο.

Παρεπιπτόντως, το κουτάβι μετά από 1μιση ώρα βόλτας, εκτός που προ πολλού είχε ικανοποιήσει όλες τις φυσικές του ανάγκες, ήτανε και πτώμα από την κούραση και με το ζόρι περπάταγε. Όπου το ακουμπήσεις, κοιμάται!!! Ήδη λίγο πριν, το σκυλάκι ήτανε στις εξέδρες του κολυμβητηρίου (μέχρι να τελειώσει ο μικρός την προπόνηση), και ροχάλιζε του καλού καιρού.

Γιατί γκρινιάζω λοιπόν? Γιατί αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα, να πάω να μπω για 2 λεπτά να δω την ομάδα του βόλεϊ, και να με πετάνε έξω από το γήπεδο λες και είμαι τρίχα στο προζύμι!!! 

Να μην αρχίσω τώρα να γκρινιάζω και γιατί το περίφημο τμήμα τον αγοριών με το ζόρι μαζεύει 5-6 παιδάκια, και κάνει 2 προπονήσεις την εβδομάδα την ίδια ώρα που οι Πανιώγεροι προπονούνται 4 φορές την εβδομάδα πληρώνοντας λιγότερα!!! Αγωνιστικά δε τμήματα των κοριτσιών προπονούνται σε ένα μικρό γηπεδάκι, για να έχουμε οι Πανιώγεροι το κανονικο γήπεδο στην διάθεση μας  τις ίδιες ώρες!!!

Είμαι υπέρ της λειτουργίας του τμήματος των Πανιώγερων, αλλά δεν μου κάθεται σωστό αυτό να γίνεται εις βάρος της προπόνησης των μικρών αθλητών.

Ψάχνω ψύλλους στα άχυρα, το ξέρω. 


Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2012

Μεγαλειώδης νίκη στην Κομοτηνή

Λόγω υποχρεώσεων δεν παρακολούθησα το δεύτερο ημίχρονο του χθεσινού αγώνα με τον Πανθρακικό, αλλά στο πρώτο ημίχρονο είδα μια ομάδα που πραγματικά με έκανε περήφανο για το παιχνίδι της. Εξαιρετική κυκλοφορία της μπάλας και ανάπτυξη, δημιουργία ευκαιριών, κατοχή 65% και μάλιστα εκτός έδρας, το 0-1 του πρώτου ημιχρόνου αδικεί τον Πανιώνιο.

Από τα στιγμιότυπα που είδα εν συνεχεία, κατάλαβα πως στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου πιεστήκαμε, και παρόλο που ισοφάρησε ο Πανθρακικός ενώ έπαιζε με 10 παίκτες, καταφέραμε να νικήσουμε για 6η φορά φέτος (σε 8 αγώνες) κάτι που αποδεικνύει ότι όλο αυτό το επίτευγμα δεν μπορεί να είναι μόνο τύχη, ποτέ στο παρελθόν δεν έχουμε πετύχει κάτι ανάλογο.

Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν σε όλους τους συντελεστές αυτής της επιτυχίας.

Θέλω επίσης να συγχαρώ και την ανδρική ομάδα του πόλο, που τα πρώτα δείγματα από τους αγώνες που δίνει είναι εξαιρετικά, ενώ πολύ καλή δουλειά έχει γίνει και στις υποδομές του πόλο, οι επιλογές προπονητών κλπ δείχνουν πως χτίζεται το μέλλον που αξίζει για έναν ιστορικό σύλλογο σαν τον Πανιώνιο.

ΥΓ. Καλή επιτυχία σήμερα στον νεοφώτιστο Πλατανιά, για να ολοκληρωθεί το καλό Σαββατοκύριακο που μας ξαναγύρισε στην δεύτερη θέση της βαθμολογίας.

Πέμπτη 25 Οκτωβρίου 2012

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

παρακολουθούσα το χθεσινό παιχνίδι

της Μπαρτσελόνα εναντίον της Σέλτικ, και στο μυαλό μου γυρίζανε διάφορες σκέψεις...

Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι η Μπαρτσελόνα διαθέτει την καλύτερη τριάδα παικτών στον κόσμο, Μέσι-Τσάβι-Ινιέστα? Όλη η ομάδα έχει συγκεκριμένο πλάνο, όλοι οι παίκτες μέχρι τον τελευταίο αναπληρωματικό ξέρουν να κάνουν σωστές πάσες, σωστά κοντρόλ, τρεξίματα, κλπ, και μπορούν ανά πάσα στιγμή να κάνουν σκόνη και θρύψαλα κάθε αντίπαλο.

Κι όμως, με μια εκτέλεση ενός φάουλ, μια κεφαλιά του Σαμαρά που κόντραρε πάνω στον Ματσεράνο, και με μηδέν φάσεις σε όλο το παιχνίδι, η Σέλτικ κόντεψε να κάνει την έκπληξη, εάν στο τελευταίο δευτερόλεπτο των καθυστερήσεων δεν κατάφερνε με κάμποση τύχη η Μπαρτσελόνα να κάνει το 2-1!!!

Πιο πριν, κάποιες αποκρούσεις του τερματοφύλακα τους, κάποια άστοχα σουτ, ένα δοκάρι, και κάμποση τύχη των αμυνομένων και ατυχία των επιτιθέμενων, η Σέλτικ άγγιξε το θαύμα...  Κι όλα αυτά με μια φάση από ένα στημένο. Η τακτική της Σέλτικ γνώριμη σε εμάς σε όλη την Ελλάδα, όλοι πίσω, μαζική άμυνα κι έχει ο Θεός. Η ΑΕΚ προχθές κατέβασε την ομάδα με σύστημα 4-6-0, όπου μηδέν ήταν η επίθεση.

Πάμε κι εμείς στο γήπεδο, να δούμε τον Πανιώνιο της τριπλέτας του Μενδρινού, του Σάμαρη και του Καπάνταη, να παλεύει αποτυχημένα να διασπάσει την άμυνα της Κέρκυρας, και να δέχεται ένα γκολ στα χαζά από λάθος της άπειρης άμυνας μας, την ίδια ώρα που η Μπαρτσελόνα έχει γίνει η πρωταθλήτρια της γκέλας στην άμυνα της, 5 γκολ έριξε στην Κουρούνια, κι έφαγε 4 που λίγο πολύ ήταν το ένα πιο ηλίθιο από το άλλο.

Και μετά το κουβεντιάζουμε, γκρινιάζουμε, παραπονιόμαστε, προβληματιζόμαστε.

Θέλει και κάμποση τύχη το ρημάδι το ποδόσφαιρο, και σε γενικές γραμμές φέτος ήταν με το μέρος μας η τύχη. Δεν έχουμε αποκλειστικότητα, το περασμένο Σάββατο ήταν η σειρά του Μάντζιου να χαμογελάσει.

Ας ελπίσουμε πως την επόμενη αγωνιστική, ο Ελευθερόπουλος θα χαμογελάει και πάλι, και δεν θα χαρεί ο φίλος μου ο Σάββας Παντελίδης. Εύχομαι τα καλύτερα στην ομάδα του Σάββα σε όλα τα άλλα παιχνίδια, πλην αυτών με τον Πανιώνιο.


νέο ωράριο προπόνησης

Οι προπονήσεις των Πανιώγερων έχουν αλλάξει ώρες και μέρες:
Τρίτη, Τετάρτη και Παρασκευή στις 21:30', και το Σάββατο στις 20:00'.

Εγώ λόγω ότι περνάω μια περίοδο αποθεραπείας από μια μικροεπέμβαση, δεν συμμετέχω στις προπονήσεις, κάτι που με στενοχωρεί αφάνταστα. Ελπίζω σύντομα να επιστρέψω δριμύτερος.

Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2012

γύρισε η τύχη

Ήττα 0-1 εντός έδρας με την Κέρκυρα, μετά από ένα παιχνίδι που είχαμε κατοχή μεν, αλλά δεν δημιουργήσαμε πολλές φάσεις, ενώ τις ελάχιστες ευκαιρίες μας δεν μπορέσαμε να τις εκμεταλλευτούμε.

Κοιτώντας τα στιγμιότυπα, 1-2 καλά σουτ που ουσιαστικά απείλησαν τον αντίπαλο τερματοφύλακα, τα έκανε ο Σάμαρης, ο οποίος όμως κατά τα άλλα θεωρώ πως ήταν μετριότατος. Ο κύριος Μαρινάκης θέλει να προπονήσουμε το νέο του αστέρι, και αυτό κάναμε σαν καλοί υπήκοοι. 

Δεν περίμενα να δω κάτι καλύτερο από τον Πανιώνιο, αυτό μπορούμε, αυτό παίζουμε. Από κει και πέρα, εάν είχαμε καταφέρει να προηγηθούμε στο σκορ, θα είχαμε πιθανότατα πάρει άλλο ένα τρίποντο και θα μιλούσαμε για ομάδα θαύμα.

Η Κέρκυρα έχει επίσης μια μέτρια ομαδούλα, χρειαζότανε περισσότερο τους βαθμούς από εμάς, ας ελπίσουμε πως εάν στον δεύτερο γύρο χρειαζόμαστε εμείς τους βαθμούς, θα μας τους δώσει με την ίδια ευκολία. Το μόνο αποτέλεσμα που δεν συνέφερε κανέναν, ήταν το χι. Στο χι, κερδίζουν οι ανταγωνιστές μας. 

Την επόμενη αγωνιστική αντιμετωπίζουμε τον Πάνθρακα εκτός έδρας, και μετά αρχίζει ο μεγάλος ανήφορος. Οι 15 βαθμοί που έχουμε ήδη μαζέψει μας δίνουν ηρεμία, αλλά εάν μείνουμε σε αυτούς στο τέλος του πρώτου γύρου θα βλέπουμε εφιάλτες. Εάν καταφέρουμε να εκμεταλλευτούμε την συγκυρία, και μαζέψουμε πάνω από 20 βαθμούς, τότε θα έχουμε αρκετά εύκολο δεύτερο γύρο. Εχθές μπορούσαμε να είμαστε ήδη στους 18, και να έχουμε ακουμπήσει τον στόχο μας, όπως η τύχη που μας χαμογέλασε μέχρι τώρα, εξίσου εύκολα μπορεί να μας γυρίσει την πλάτη.

Θεωρώ λάθος την αλλαγή του Μενδρινού, με την έξοδο του αποδυναμώθηκε η ομάδα μας στο κέντρο, ενώ χρειαζότανε ενίσχυση σε εκείνο το χρονικό σημείο. Ο Σάμαρης δεν μου άρεσε, μέτριος επίσης ήταν εχθές και ο Ρόβας. Όμως δεν είχε λογική να αποδυναμώσει ο προπονητής μας το κέντρο, που έτσι κι αλλιώς είχε τα προβλήματα του. Στο τέλος πιέσαμε για την ισοφάριση, αλλά δεν μας ήθελε η τύχη, όπως είπα και πριν. Πιστεύω πως ο Ντούνης έπρεπε να είχε μπει νωρίτερα, μαζί με τον Κολοβό μπορούνε να αναστατώσουν κάθε άμυνα, αλλά στο χρονικό σημείο που μπήκε, δεν βοήθησε πολύ...

Θεωρώ πως στο παιχνίδι έπρεπε να ξεκινήσουμε με 2 επιθετικούς, Διαμανάκο και Καπάνταη, κι όχι μόνο με τον Καπάνταη που πάλευε μόνος του και απομονωμένος. 





Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Έχουμε πολύ καλή ομάδα

Το συμπέρασμα μου είναι πως ο Πανιώνιος έχει πολύ καλή ομάδα, και μόνο σύμπτωση δεν είναι που βρίσκεται στην δεύτερη θέση του πρωταθλήματος Ελλάδας.

Όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι της εθνικής εχθές το βράδυ, δεν είδε τίποτα άλλο από μια ομάδα που έπαιζε σαν τον Πανιώνιο, γλύτωσε κάμποσες φορές να διασυρθεί με μεγάλο σκορ, αλλά κράτησε το μηδέν με νύχια και με δόντια, και κάπου στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου, κατάφερε να βάλει ένα γκολ στην μοναδική ουσιαστικά ευκαιρία που είχε, και να πάρει την ανέλπιστη νίκη με βάση την εικόνα του παιχνιδιού.

Εάν πάρουμε υπ όψιν μας ότι αυτοί οι παίκτες που είδαμε εχθές ήταν ότι καλύτερο υποτίθεται διαθέτουμε σαν ποδόσφαιρο, και δεδομένου ότι κάποιοι εξ αυτών κάνουν διεθνή καριέρα,  τότε το να γκρινιάζουμε εμείς στον Πανιώνιο ότι δεν παίζουμε και κάποια σοβαρή μπάλα, και πως δήθεν με τύχη παίρνουμε τα αποτελέσματα, κλπ, είναι εντελώς άδικη κριτική.

Αυτό είναι το επίπεδο μας, και σε αυτό το επίπεδο ο Πανιώνιος είναι εξαιρετικός εκπρόσωπος αυτού του τρόπου να παίζεται το ποδόσφαιρο.

Θεωρώ τον Ελευθερόπουλο εμπνευσμένο προπονητή, η ομάδα αποδίδει εξαιρετικά στο εθνικό μας σύστημα "όλοι πίσω, να περνάει η ώρα και που θα πάει, με τον άλφα ή τον βήτα τρόπο θα έχουμε και εμείς μια ευκαιρία σε ολόκληρο παιχνίδι, θα πάρουμε την νίκη με 1 γκολ και καθαρίσαμε".

Δυστυχώς η θέση του πρωταθλητή είναι καπαρωμένη, αλλά την δεύτερη θέση την έχουμε στο τσεπάκι μας.

Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Ουδεμία ανησυχία!

Ουδεμία ανησυχία να μην έχουμε, φίλοι συμπανιώνιοι, για το νέο θέμα που προέκυψε από την επιτροπή επαγγελματικού ποδοσφαίρου, σχετικά με την εγγυητική επιστολή.

Ο Gayβρος νάναι καλά, εμείς κάπως θα βολευτούμε πάλι τελευταία στιγμή, όπως έγινε και με την φορολογική και την ασφαλιστική ενημερότητα. Αυτό είναι το κρυφό χαρτί του Πανιωνίου, κάπως τα καταφέρνει πάντοτε και επιβιώνει σαν τον λαϊκό ήρωα τον Καραγκιόζη. 

Είναι στο dna μας να είμαστε καραγκιόζηδες σαν λαός, επιβιώσαμε για πάνω από 2300 χρόνια σε όλες τις συνθήκες. Μετά την επέλαση των Μακεδόνων και την διάλυση του αρχαίου κόσμου που χάρισε σε όλη την ανθρωπότητα όλη αυτήν την φιλοσοφία, τις τέχνες τα γράμματα, την δημοκρατία αλλά και τις παιδικές της ασθένειες, αντέξαμε περί τα 1600 χρόνια Ρωμαϊκής κυριαρχίας και άλλα 400 χρόνια σκλαβιάς από την Οθωμανική αυτοκρατορία, αντέξαμε παράλληλα στην λαίλαπα του χριστιανισμού, υπομείναμε στην κυριολεξία του Χριστού τα πάθη και αναστηθήκαμε κάθε φορά, παραμένοντας ωραίοι, καταφερτζήδες, πειναλέοι και κατατρεγμένοι από τους πάντες, με λύσεις στο ποδάρι σε όλα τα θέματα που δημιουργούνται γιατί οι άλλοι είναι πάντοτε εναντίον μας. Μας ζηλεύουν και μας μισούν.

Εμείς φυσικά δεν φταίμε ποτέ σε τίποτα.

Όσες φορές χρειάστηκε να σπάσουμε αυγά για να φάμε ομελέτα, δεν το τολμήσαμε. Τώρα μασάμε τα τσόφλια και φωνάζουμε γιατί μας πιάνει αηδία, όμως τελικά όλα τα καταπίνουμε και θα τα χωνέψουμε. Άλλωστε όλα τα χωνεύουμε, μια ζωή το κάνουμε, αν η Ελλάδα πήρε σε κάτι άριστα ήταν ότι ανέκαθεν αφομοίωνε τους κατακτητές της και τους έκανε σαν τα μούτρα της. Έχω βαρεθεί να ακούω πως είμαστε μια καινούργια σχετικά χώρα, με κατάλοιπα από την Τουρκοκρατία. Οι Τούρκοι ήταν ένας μικρός πολεμικός λαός, που κατάφερε κάποτε να υποτάξει μια ολόκληρη αυτοκρατορία με τους κατοίκους της και την κουλτούρα τους. Ίντριγκες-δολοπλοκίες και καμαρίλα, υπήρχε πάντοτε στην ανατολική ρωμαϊκή αυτοκρατορία, που την θεωρούμε δικιά μας ιστορία, μας βολεύει να παραβλέπουμε πως εξίσου δικιά μας ιστορία είναι και η τουρκοκρατία.Όπως και πιο παλιά, όταν υποταχθήκαμε στους Ρωμαίους, τους κατακτήσαμε με την κουλτούρα μας, τις τέχνες και τις παραδόσεις μας, και στο τέλος το Βυζάντιο κατέληξε να είναι ελληνικό κόλπο γκρόσο, το ίδιο έγινε και με τους Οθωμανούς. Το Φανάρι έκανε κουμάντο.

Μην ψάχνουμε λοιπόν τι μας φταίει, το στραβό μας το κεφάλι φταίει και τώρα, όπως και πάντοτε αυτό μας έφταιγε. 

Μας ενοχλεί που έρχονται οι Γερμανοί και μας κουνάνε το δάχτυλο, καθώς και οι λοιποί Ευρωπαίοι, όμως υπήρξαμε ξύπνιοι και αντί να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία να τους υποτάξουμε με την κουλτούρα μας και την φιλοσοφία μας, όπως κάναμε πάντοτε, ασχοληθήκαμε με την κατανάλωση και την καλοπέραση μας. Είμαστε όμως ωραίοι, όπως τα καταφέραμε τόσες φορές, θα τα καταφέρουμε και τώρα. Να δείτε πως κάποτε θα τους κάνουμε να παραμιλάνε, δεν είναι αστείο, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει.

Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Πανιώνιο? Πως δεν έχουν! Ο Πανιώνιος είναι μια μικρογραφία της Ελλάδας, της κοινωνίας μας, κι εκεί που τον είχανε οι πάντες ξεγραμμένο, έχει βαλθεί μας τρελάνει φέτος με τις επιτυχίες του. Μέχρι να ξεπουλήσει και να ξεπουληθεί, όπως πάντα άλλωστε. Είπαμε, είναι το dna μας τέτοιο, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς, εάν δεν είχαμε τέτοια χούγια, εμείς ακόμα θα χτίζαμε Παρθενώνες ενώ οι άλλοι θα ζούσανε στις σπηλιές.

Λευτεριά στα Κουφονήσια, στα Λέβιθα και στην Ηρακλειά.






Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

πάρε κόσμε τώρα που γυρίζει!

Δεν το καταλαβαίνω: Ο Ολυμπιακός ξεκινάει με 3-4 βασικούς παίκτες που τους καμαρώναμε μέχρι πρόσφατα στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης, τον Τζιμπούρ τον Μανιάτη και τον Σιόβα, και σύμφωνα με ότι ακούγεται και διαφαίνεται από τα συμφραζόμενα, ενδιαφέρεται σοβαρά ή έχει ήδη αποκτήσει τον Σάμαρη, τον Κολοβό και τον Περιστερίδη. Θα προσθέσω και τον Μήτρογλου, που από τα αζήτητα τον ξανακάναμε παίκτη που κέρδισε το δικαίωμα να διεκδικεί θέση στην ενδεκάδα.

Εγώ εύχομαι να αγοράσει και τους 3 αυτούς παίκτες, ας πάρει και μερικούς ακόμα: Τον Ντούνη, τον Κοντοχρήστο, τον Κούρο, τον Σπυρόπουλο, κλπ. Εάν τους πάρει όλους μαζεμένους, να του δώσουμε δώρο και τον Φανούρη, να βγάλουμε και διαρκείας στο Καραϊσκάκη να γουστάρουμε να βλέπουμε τον Πανιώνιο, έστω κι αν θα φοράει ερυθρόλευκα κι όχι κόκκινα και μπλε. Στο μπλε χρώμα θα τα χαλάσουμε? Ας του το πουλήσουμε κι αυτό, ας πάρουν και το σήμα μας που έχει ιστορία και ας ξεκολλήσουν από αυτό το αμφιβόλου ανδρισμού λουλουδάτο αγοράκι. 

Άλλωστε ο Πειραιάς πριν το 1922 ήταν έρημος, μετά από τις καραβιές με τους πρόσφυγες από την Σμύρνη χτίστηκε και έγινε ότι είναι σήμερα.
Η Σμύρνη ήταν ένα εμπορικό λιμάνι, με μεγάλη κουλτούρα και κοσμοπολίτικο άρωμα, η Νέα Σμύρνη παρόλο που είναι κοντά στην θάλασσα δεν την ακουμπάει, είναι πιο λογικό να μετατραπεί σε Νέα Σμύρνη ο ίδιος ο Πειραιάς, να τον αναβαθμίσουμε κιόλας σύμφωνα με την παράδοση μας.

Αυτό που καταλαβαίνω, είναι πως ο Ολυμπιακός προφανώς ζηλεύει και γουστάρει να γίνει κάτι σαν Πανιώνιος, αυτό που δεν καταλαβαίνω όμως είναι γιατί κάποιος σαν τον Μαρινάκη δεν αγόρασε κατ ευθείαν τον Πανιώνιο που θα του στοίχιζε σαφώς λιγότερα, παρά αγόρασε τον Ολυμπιακό και σιγά σιγά τον μετατρέπει σε Πανιώνιο.

Η ΑΕΚ από την άλλη, άλλη πονεμένη ιστορία κι αυτή: Ανέκαθεν γλυκοκοίταζε τους παίκτες του Πανιωνίου, ανέκαθεν ζήλευε και μας επιβουλευόταν. Τώρα στηρίζουν όλες τις ελπίδες τους στον Λίνεν. Είναι σε καλό δρόμο, με τον Λίνεν στο τιμόνι μπορεί κι αυτοί να δούνε κάποτε την ομάδα τους να μοιάζει με τον Πανιώνιο που καμαρώναμε πριν λίγα χρόνια. Αν εξαιρέσουμε τα χρώματα τους που είναι εντελώς κόντρα, κατά τα άλλα κι αυτοί τον Πανιώνιο προσπαθύν να μιμηθούν, Πανιώνιοι θα ήθελαν να είναι. Ας πάρουν πίσω τον Μάκο, έχουν στα χέρια τους τον Κοντοέ, αν μαζέψουν αυτοί τα λιμά που θα αφήσει ο Γαύρος, μπορούν να γίνουν κάτι σαν Πανιώνιος βήτα. Άραγε ο Σκούφαλης που να βρίσκεται τώρα πια? Ας τον πάρουν κι αυτόν να δέσει το γλυκό.

Πάρε κόσμε, τώρα που γυρίζει. Μην χάσετε την ευκαιρία, το μεγάλο ξεπούλημα έχει ξεκινήσει από καιρό, το αφεντικό τρελάθηκε. Όπως λέει και ο φίλος μου ο Βασίλης, κανένας δεν ενοχλείται, κανένας δεν αντιδράει. Πλιάτσικο γίνεται, όλα και όλοι για πούλημα είναι, όποιος προλάβει...




Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2012

σκληρή προπόνηση

Οι "Πανιώγεροι" έχουν επιδοθεί στην σκληρή προπόνηση. Στην φωτογραφία που ακολουθεί, βλέπουμε την ομάδα να προπονεί τους κοιλιακούς σε σούπερ σετ με τους μασελιακούς μύες. 



Οι προπονήσεις γίνονται και σε άλλα γήπεδα, στην φωτογραφία που ακολουθεί βλέπουμε ένα μέρος της ομάδας των Πανιώγερων να ετοιμάζεται για προθέρμανση...


Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

η τύχη εξακολουθεί να μας χαμογελάει

Κάτι παράξενο συμβαίνει φέτος, 5η νίκη σε 6 αγώνες, 1-2 μέσα στα Γιάννενα με ανατροπή. Αυτά δεν έχουν ξαναγίνει!

Η καλή μέρα δεν φάνηκε από το πρωί. Πούλημα της μπάλας από τον Αραβίδη στην επίθεση, μια μπαλιά, ο Περιστερίδης εκτός θέσης και στο δεύτερο λεπτό βρεθήκαμε να χάνουμε με 1-0.

Από κει και πέρα νεύρα, νευρικότητα, ήταν θέμα χρόνου να δούμε το 2-0 ή κάποιον παίκτη του Πανιωνίου να παίρνει δεύτερη κίτρινη κάρτα.

Κι εκεί που έβλεπες έναν Πανιώνιο να παραπαίει, τον ΠΑΣ να χάνει ευκαιρίες, κέρδισε προς το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Καπάνταης ένα αυστηρό θα έλεγα πέναλτι, και 1-1 με βολέ του Φανούρη στον ουρανό των διχτύων. Στο καπάκι, μετά από κομπίνα που προφανώς έχει δουλευτεί στην προπόνηση, κοντέψαμε να κάνουμε το 1-2 λίγο πριν την λήξη του ημιχρόνου.

Στο δεύτερο ημίχρονο, ο ΠΑΣ συνέχισε να χάνει κάποιες μοναδικές ευκαιρίες, ο Περιστερίδης από μοιραίος παίκτης στο ξεκίνημα του παιχνιδιού έγινε ο ήρωας του παιχνιδιού, και σε ένα αριστοτεχνικό κόρνερ του Μενδρινού, να και το 1-2 με κεφαλιά του Λαμπρόπουλου, ενώ σε φάουλ που ακολούθησε, η μπάλα αφού χτύπησε στο δοκάρι σε κεφαλιά του Κούρου, πρέπει να πέρασε και την γραμμή του τέρματος, αλλά ποτέ δεν μέτρησε το 3ο γκολ που πετύχαμε. 

Στο τέλος, χρειάστηκαν πάλι κάποιες ηρωϊκές προσπάθειες από την άμυνα αλλά και τον Περιστερίδη, για να αποδράσουμε με το τρίποντο. 

Ούτε στο πιο τρελό όνειρο του πιο φανατικού Πανιωνίου, δεν υπήρχε αυτό το σενάριο. Το πρωτάθλημα είναι πολύ χαμηλού επιπέδου, και η νεανική ομάδα του Πανιωνίου τα πάει καλά σε αυτό το επίπεδο, άλλωστε η τύχη βοηθάει πάντα τους καλούς, με εξαίρεση τον αγώνα στην Λιβαδειά, οι νεαροί παίκτες του Πανιωνίου έχουν πάρει άριστα στο πάθος και την αυταπάρνηση, κυκλοφορούν την μπάλα και έχουν δουλέψει πολύ στα στημένα. 
 

Καλή συνέχεια.

ΥΓ. Το πέναλτι το χαρακτήρισα αυστηρό, γιατί δεν είμαστε μαθημένοι να μας σφυρίζουν τέτοια πέναλτι. Συνήθως τέτοια πέναλτι τα σφυρίζουν εις βάρος μας.

Περιμένοντας τον αγώνα

Μετά από μια εγχείρηση που υποβλήθηκα την Παρασκευή που μας πέρασε, στην ουρά μου, μετράω τις ώρες για να γυρίσω στην φυσιολογική μου ζωή, κάτι που θα πάρει μερικές εβδομάδες. Εν τω μεταξύ, το πιο ενδιαφέρον που κάνω από προχθές, είναι να παρακολουθώ τηλεόραση. Τόσο χάλια δηλαδή.

Αφού παρακολούθησα την εξιχνίαση τόσων μυστηρίων και εγκλημάτων στα δορυφορικά κανάλια, τελικά παρακολούθησα κάποιους από τους χθεσινούς ποδοσφαιρικούς αγώνες για το Ελληνικό πρωτάθλημα. Θεωρώ το παιχνίδι ΑΕΚ Κέρκυρας ότι χειρότερο έχω παρακολουθήσει ποτέ, εάν υπάρχει ποδοσφαιρική δικαιοσύνη, τότε αυτή η Κέρκυρα πρέπει να υποβιβαστεί γιατί δεν μπόρεσε να κερδίσει αυτό το πτώμα την ΑΕΚ που ήδη έπρεπε να παίζει στην γ εθνική. Ένα παιχνίδι που θα το κέρδιζαν ακόμα και τα ηνωμένα καφενεία Άνω Μαγουλινίτσας, οι παίκτες της ομάδας της Κέρκυρας πετούσαν την μπάλα στους αντιπάλους, με αποτέλεσμα να έχει αυτή η ΑΕΚ άνω του 70% κατοχή, αν είναι δυνατόν!

Ο Φουρτάδο που είχε χτυπήσει εν ψυχρώ τον Περιστερίδη, επανέλαβε για δεύτερη συνεχόμενη αγωνιστική το ίδιο, πάλι ατιμώρητος, το δε γκολ της ΑΕΚ προήλθε μετά από καθαρό επιθετικό φάουλ του παίκτη αυτού. 

Σήμερα το απόγευμα θα παρακολουθήσω το παιχνίδι του Πανιωνίου στα Γιάννενα, και η ώρα θα περάσει, ευχάριστα ελπίζω, μέχρι να έρθει η στιγμή να δω πραγματική μπάλα: Μπαρτσελόνα-Ρεάλ. Αυτός είναι αγώνας, εκεί παίζεται μπάλα, ελπίζω να κερδίσει ο καλύτερος, και ο καλύτερος να είναι η Μπάρτσα.